Aramızda eminim bu ismi duymayan yoktur. Herbie Hancock denilince elektrik keyboard, piyano, atonal gibi duyulan modal diziler ve soluksuz bir çalım geliyor akla hepimizde değil mi? İşte tüm bunun içinde bir de “benzersizlik” Herbie’de fazlaca yoğun hissedilen bir özellik. Ve günümüz müziğine baktığımızda halen ona benzer birinin gelmediği gibi, kendi döneminden buraya kadar sürekli yenilenen bir tarzda olduğunu da söylememiz gerekir. Ve bu yine çok az sayıda bir müzisyen topluluğunda vardır.
Chick Corea’dan bahsettik daha önce. Herbie Hancock da en azn Chick Corea gibi bir akımın lider isimlerindendir ve öyle de kalmıştır yıllar içinde. Burdaki en önemli konu, eğer Herbie olmasa müzik buraya gelir miydi? Jazz bu kadar çeşitlenir ve gelişir miydi? Duygusal müzikler öne mi çıkardı? Yoksa isyan devam eder miydi çağdaş duyumların içinde ve modern müzik dünyasında?
İşte tam bu nokta da Herbie Hancock ve onun soluksuz çalımı geliyor gözümüzün önüne ve soruyoruz kendimize. Nedir bu Herbie Hancock’ı bu kadar özel yapan şey?
Bunlardan birisi “zaman” algılayışı. Onun zaman algılayışı Chick Corea gibi çok keskin değildir ve içinde sürekli kendini yenileyen dalgalar halindedir. Bu yüzden müzik drive ederken aynı zamanda soluk alır ve asla “hangi değişik akoru bassam?” değil, “bu müzik tam anlamıyla ne istiyor?” sorusuna yanıt vermektedir.
Kendi masterclassında da anlattığı gibi, aslında müzisyenler kendi benzersiz tonlarına ulaşabilirler ve kendileri gibi çalabilirler fakat çok fazla bilgi olduğundan özellikle artık internet bilgi kaynayan bir yer ve çok fazla isim geldiğinden tarihten buraya baktığımızda genç nesiller bu kadar sesin arasında kendi seslerini duymakta zorlanmaktalar.
Gençlerin daha temiz bir internet bilgisine erişebilmelerini umarak yazıyı burda sizlere bırakıyorum aslında. Yapay zeka bu kadar gelişmişken neden halen bu kadar bilgi kirliliği var ki?
Ne tür yazılar görmek istersiniz, bize yazın.
Sizin için varız
<3
Leave a Reply